شیمی سطح, در واقع زمین مشترک بین فیزیک حالت جامد و شیمی حالت جامد و همچنین علوم مرتبط با فناوری نانو به شمار می آید . در این علم, مباحث مربوط به موضوعات مختلف اعم از ذخیره و تولید انرژی, کاتالیست های ناهمگن, پوشش های با خواص ویژه (ضد خوردگی, ضد خش, ضد آب و …), ابرخازن ها و . . . بررسی می شود و بر خلاف اکثر زمینه های پژوهشی شیمی فیزیک, بیشتر یک علم کاربردی بوده و محققان زیادی در آزمایشگاه های متعدد به پژوهش های عملی می پردازند؛ البته هستند کسانی که بر روی همین مباحث عملی, مطالعات نظری انجام می دهند.

پژوهش ها در شیمی سطح به دو دسته پژوهش های کاربردی و پژوهش های نظری تقسیم می شود؛ البته خود این پژوهش های به اصطلاح نظری هم به طور غیر مستقیم به توسعه محصولات کمک می کند. برای ورود به دنیای شیمی سطح, می توان هم از شیمی و هم از فیزیک استفاده کرد؛ اما ورود از طریق شیمی کمک بیشتری به کار های عملی و ورود از طریق فیزیک کمک بیشتری به پژوهش های نظری می کند .

شیمی سطح اساسا زاییده پژوهش های پیشرفته در فیزیک و شیمی است که سابق بر این به صورت جداگانه بررسی می شده اما با پیشرفت علم و فناوری, به صورت شاخه ای مستقل در آمده و پژوهشگران زیادی را به سمت خود جذب کرده است . برای مثال : بحث های مربوط به آنالیز مواد در شیمی تجزیه و بحث های مربوط به نانو مواد به طور پراکنده در شیمی و فیزیک مطرح بوده, اما با ظهور شیمی سطح, هر دو به این گرایش مهاجرت کرده و جزو بحث های اصلی آن محسوب می شوند.

شیمی سطح عرصه ای برای پرداختن به برهمکنش های سطحی و اتفاقاتی است که بر روی سطوح رخ می دهد. عمده پژوهش ها در شیمی سطح مربوط به روش های لایه نشانی است که بیشتر با واژه پوشش دهی (coating) شناخته شده است؛ پس از آن بیشترین مطالعات بر روی نانو مواد صورت می گیرد و در رتبه های بعدی, می توان به کاتالیست ها و مواد پیشرفته اشاره کرد.