آلودگی آب ها

شامل پساب های خنک کننده (استفاده از کروم به دلیل خاصیت ضدخورندگی و رسوب گذاری در این واحد، آلودگی را به شدت افزایش می دهد). پساب کلرو کلسیم، پساب سودداش(شامل پساب های غیرآلی مانند کربنات ها)، پساب کلرآلکالی(دارای جیوه ی بالا)، پساب واحد آمونیاک، پساب تصفیه آب(شامل رزین ها و نیترات ها)، پساب اوره، گوگرد گیری و اسیدنیتریک و…….هستند.

برای کاهش اثرات این پساب ها با طراحی یک روش مناسب و سنجیده  تصفیه ی این آلاینده ها انجام می پذیرد.

تصفیه این آلاینده ها شامل دو مرحله ی تصفیه ی اولیه و تصفیه ی ثانویه می باشد. لازم به ذکر است که درتصفیه ی پساب هایی با ماهیت آلی نظیر(پارازایلن-آروماتیک ها) از سیستمهای جداسازی روغن(API-CPI)استفاده می شود.

آلودگی هوا

شامل گازآمونیاک، بخارات خروجی از برج اوره، گازهای خروجی از دودکش ها

(co₂-No_x-NH₃) می باشد. بعضی از بخارات خارج شده می تواند سرطان زا یا سمی باشد مانند بنزن.

برای از بین بردن و کاهش اثرات ناشی از این آلودگی از روش های زیر استفاده می گردد:

سیستم جذب بخارات، بگ فیلتر، اسکرابر زباله سوز، فیلتر های الکترو استاتیک جذب ذرات، سیستم بازیافت بخارات آروماتیکی، کوره های مجهز به تکنولوژی pinchو forced  draft که با کاهش مصرف سوخت، میزان آلودگی را به حداقل کاهش می دهد.

آلودگی صوتی

صدای ناشی از کمپرسورها وسوزاندن گازها را شامل می شود.

برای کنترل این آلودگی از سدهای آکوستیکی، پوشش گیاهی، آسفالتهای متخلخل، عایق بندی ساختمانها استفاده می شود.

مواد زائد وجامدات

این آلودگی بسیار خطرناک بوده و به دلیل وجود بقای نمک موجب شوری آب های سطحی می گردد. برای رفع این آلودگی از روش دفن اصولی، زباله سوزهای ویژه استفاده می گردد.

بحث و نتیجه گیری

واحدهای پتروشیمی به دلیل پیچیدگی و گستردگی مواد مصرفی، واسطه و تولیدی به کار گرفته شده نیاز به  بررسی زیست محیطی  در شرایط سخت تری نسبت به صنایع دیگر دارند و بنابراین بررسی آلایندگی آنها نیازمند توان کارشناسی بالا و کسب اطلاعات دقیق از فرایندها و مواد می باشد تا بتوان از آسیب های جدی و جبران ناپذیر جلوگیری کرد.