دکتر گل‌محمدی قانع، ویژگی قابل توجه این حسگر را استفاده از نقره در ساختار آن عنوان می‌کند و می‌گوید: در این حسگر که از بندانگشت هم کوچک‌تر است، از نانو ذرات نقره که داخل ساختار نانوسلولز تثبیت شده‌اند، استفاده شده است. نانوذرات نقره که داخل کاغذ تثبیت می‌شوند، قابلیت تغییر رنگ را متناسب با گازهایی که از محیط متصاعد می‌شوند، دارند. در ارتباط با پروتئین‌های مورد بررسی در این طرح نیز وقتی گوشت در معرض فسادپذیری قرار بگیرد، گاز آمونیاک از آن متصاعد می‌شود و حسگر با دریافت آن شروع به تغییر رنگ می‌کند. وی ادامه می‌دهد: این تغییر رنگ در گوشت قرمز با ماهی متفاوت است. مثلا اگر رنگ برچسب (لیبل) زرد است رنگ برچسب به سمت قهوه‌ای یا خاکستری تغییر می‌کند. وی در پاسخ به این پرسش که چرا از ذرات نقره در ساختار این برچسب‌ها استفاده شده است، می‌گوید: نقره و طلا هر دو خاصیت پلاسمون سطحی دارند؛ یعنی این که اندازه، شکل و فاصله بین ذرات آنها وقتی تغییر می‌کند، رنگشان نیز عوض می‌شود. امکان استفاده از هر دو وجود دارد، اما از نقره به دلیل حساسیت بالای آن و صرفه‌جویی اقتصادی استفاده کردیم. این متخصص شیمی تجزیه در پاسخ به این پرسش که آیا امکان دستکاری در طبیعی‌ماندن رنگ برچسب وجود دارد، می‌گوید: شاید به لحاظ شکلی قابل تغییر باشد، اما روی عملکرد آن امکان دستکاری وجود ندارد. نقره بسیار حساس است و اگر تغییر رنگ بدهد دیگر قابل بازگشت نیست، چون ذرات نقره اندازه‌شان تغییر می‌کند و دیگر نمی‌توان آن را تغییر داد.